بررسی تأثیر زاویه ی اباتمنت و ترکیب مواد به کاررفته در پروتزها بر توزیع تنش های وارده بر استخوان اطراف ایمپلنت

هدف از این مطالعه بررسی همزمان دو عامل زاویه اباتمنت ها و مواد به کاررفته در ساختار پروتز و اثر آن ها بر توزیع تنش های وارده به ایمپلنت ها و استخوان اطراف آن هابود. مدل کامپیوتری شامل سه بریج دارای دو ایمپلنت در نواحی 5و7 به صورت موازی یکدیگر که اباتمنت های مستقیم روی آن ها بسته شده بود، در حالتی دیگر سه بریج دارای دو ایمپلنت در نواحی 5و 7 که ایمپلنت قدامی مستقیم و ایمپلنت پشتی یک بار با زاویه 15 درجه مزیالی نسبت به ایمپلنت قدامی و اباتمنت زاویه دار 15 درجه روی آن بسته شده بود،بار دیگر به جای زاویه ی 15 از زاویه ی 20 درجه مزیالی نسبت به ایمپلنت قدامی و اباتمنت زاویه دار 20 درجه روی آن مدل گردید. از پنج نوع ماده تمام زیرکونیا، کوپینگ زیرکونیا ونیر-شونده با سرامیک لیتیم دی سیلیکات، کوپینگ زیر کونیا ونیر شونده با گلاس سرامیک، کوپنیگ آلیاژ بیس متال ونیر شونده با پرسلن و کوپینگ آلیاژ نابل متال ونیر شونده با پرسلنجهت بررسی تأثیر ترکیب مواد به کار رفته در پروتزها بر توزیع تنش های وارده بر استخوان آلوئولاستفاده گردید.نیرویی استاتیک به میزان 450 نیوتن به صورت عمودی و در امتداد محور طولی ایمپلنت قدامی به 3 ناحیه از بریج به صورت تریپاد وارد و توزیع تنش دراستخوان آلوئول به تفکیک جنس رستوریشن و زاویه اباتمنت با استفاده از نرم افزارabaqus 6.13 مورد بررسی قرار گرفت.میزان تنش وارد بر استخوان کورتیکال ، اسفنجی و ایمپلنت در هر 5 ماده مورد استفاده یکسان بود. همچنین نتایج نشان داد که در بریج هایی که دارای ایمپلنت و اباتمنت زاویه دار در ناحیه پشتی بودند میزان تنش بیشتری بر استخوان و دیگر ایمپلنت ها وارد می شود اما میزان تنش وارد بر خود ایمپلنت زاویه دار کمتر است.